Dag 4
29 november 2011 - Cienfuegos, Cuba
Vanmorgen wederom op tijd ons bed uitgekomen en op tijd aan het ontbijt. om half 9 uitgecheckt en daarna de auto ingepakt. John wilde eerst nog naar de plaats des onheils van gisteravond, we wisten het nu in het daglicht goed te vinden, eerst naar het tankstation en daarna naar de opgeheven snelweg. Even foot's gemaakt om alles terug te kunenn zien. Het is echt ongeloffflijk hoe Cubanen in het verkeer met wegopbrekingen of werkzaamheden omgaan. Vervolgens zijn we door gereden naar Havanna, we wilden daar nog het kasteel bezoeken. We hebben hier nog 2 flessen Havanna rus gekocht en daarna zijn wer richting Cienfuegos gereden. Natuurlijk maar een klein stukje over de snelweg om vervolgens af te slaan naar de binnenwegen om leuke attracties te bezoeken. We kwamen aan bij de krododillenkwekerij, erg leuk en we waren de enige bezoekers dus kregen ook de volle aandacht, we hebben baby krokodillen vanaf een maand tot 40 jaar gezien. Na de rondleiding stond er een man klaar met een krokodil die eerst aan John werd gegeven, zo kon ik mooi foto's maken, een echte Crododil Dundy. Daarna mocht ik 'm ook even vasthouden, wat is een krokodil koud zeg! Een temperatuur van een krokodil is 20 graden, ja en dat is koud ten opzichte van onze 27 graden. De man bood aan om een foto van ons beiden te maken (dat is nooit weg natuurlijk)
We zijn nog even overgestoken naar het natuurpark aan de overkant maar hieroer had ik al meer gelezen, het was een echte toeristenattractie met nagebootste huisjes van indianen en daar heeben wij deze vakantie niet zo'n zin in. Het stond al vol met bussen dus wij hebben een paar foto's gemaakt en zijn naar onze auto terug gekeerd. Via de kust zijn we doorgereden, onderweg weer divers wild tegen gekomen dat gewoon los langs de weg loopt en nu maar foto's gemaakt zodat jullie kunnen zien dat we geen onzin verkopen.
Het was wederom een mooie route, we reden door leuke dorpjes en er werd veel akkerbouw verricht, je wend je een beetje in de oudheid, de jaren 70 zeggen wij steeds. Mensen werken hier niet met machines maar met ossen voor de ploeg en met sabels om het gras te wieden. Echt ouderwets allemaal en alles op z'n gemakkie. Ik zei nog tegen John dat het maar goed is dat die mensen geen geld hebben om naar Nederland te komen, ze zouden er totaal van slag van raken, al die auto's die zo hard rijden en de haast die er bij ons heerst. De honden liggen overal op straat en denken ze op te moeten staan omdat er een auto echt niet langs kan, doen ze het, anders blijven ze gewoon liggen.
Uiteindelijk zijn we rond een uurtje of 4 in ons hotel aangekomen een 3 sterren dit keer maar wel all-inclusive. Gelukkig maar voor 1 nacht want we waren in ons eerste hotel wel verwend. Nu hebben we geen internet dus ik hoop dit verhaal morgen in ons volgende hotel te kunnen plaatsen. Ik blijf in ieder geval iedere dag mijn verhaaltjes schrijven, we zien wel wanneer we de mogelijkheid hebben.
En dan kan je zeggen: waar is jouw vingertje nou?