Dag 5

30 november 2011 - Trinidad, Cuba

Vanmorgen wederom vroeg op gestaan, we wilden op tijd naar het strand want gisteravond waren we er al even geweest en de zee voelde heerlijk aan. John had behoorlijk last van zijn handen en voeten dus de zee zou hem goed doen.

Het water was zeker een graad of 28, ik met de voetjes er in en John lekker poedelen, we hebben weer gelachen samen en waren de enige op het strand. Dit duurde niet lang want de bus Nederlanders moesten iedere morgen op 7 uur er uit om rond 8.30 uur in de bus te zitten. Gelukkig stond vandaag de zon weer aan de hemel te schijnen.

Rond half 8 zaten we aan de ontbijttafel, er was weer genoeg keuze dus we hebben weer genoeg gegeten. Na het ontbijt hebben we koffie gedronken aan het zwembad in de zon, ff genieten voordat we weer in de auto gingen. Afscheid van de groep die weer met de bus ging vertrekken, we zouden elkaar vast wel weer treffen.

Na de koffie hebben we de koffers weer gepakt, uitgecheckt en in de auto richting Cienfuegos om daar de bezienswaardigheden te bekijken, daar bevind zich het park Marti met in het midden een ster die precies het midden van de stad aanduid. Na de genomen foto’s nog even het stadje in gelopen, er stonden diverse standjes, er is hier veel houtsnijwerk, heel mooi en gedetailleerd. John wilde heel graag een oldtimer en deze heeft hij kunnen vinden, een mooie prijs kunnen bedingen dus die komt mee naar huis.

Daarna weer in de auto gestapt om naar ons volgende doel te rijden, we hadden Jardin Botanica Soledad op het programma staan, een grote botanische tuin van 2 hectare. Na dat wij onze auto hadden geparkeerd werden we aangesproken door een oude Cubaan en hij verwees ons naar de information voor de route. We zijn eerst de planten in de kassen gaan bekijken en fotograferen daarna zijn we een route in de tuin gaan lopen. Heerlijk rustig tussen al die mooie bomen en hele mooi vlinders, ja vlinders zie je hier in alle kleuren maten ik heb er weer veel op de foto staan. Toen we terug kwamen bij de auto bleek deze gewassen te zijn door de vriendelijke oude man, we hebben de man een paar CUC gegeven want die modderbak zag er weer mooi sprankelend uit, na die hevige regen van 2 dagen geleden.

Na de tuin zijn we de bergen in gereden het natuurgebied Topes de Collantes, hier bevinden zich watervallen maar dit is alleen te doen met 4 weel drive of lopend, deze tocht duurt zeker 2.5 uur en we waren al laat dus maar niet gedaan. We kregen het advies om een andere waterval te bezoeken dichter bij Trinidad en dezelfde weg terug te nemen. De tocht naar dit gebied was met hoge klimmen en dalen en Ma Janssens we hebben het zeker over u gehad, in het begin nog lacherig maar op de terugweg had ik het toch wel erg benauwd, wat had ik het benauwd zeg, ik scheet 7 kleuren!!! De angst sloeg me om het hart en ik zou deze rit zeker niet over willen doen, John vond het wel leuk om te rijden.

We zijn dus naar de andere waterval gereden maar bij aankomst bleek het al gesloten te zijn, nu zit deze waterval 5 km. vanaf ons hotel dus daar gaan we morgen naartoe. Dan maar naar het hotel wat vanaf de straat er maar raar uit zag maar dat heb je wel met meerdere dingen hier.

Auto geparkeerd en ingecheckt, raar allemaal huisjes maar ja we zien wel zeiden we tegen elkaar. We kregen onze sleutel en zijn eerst maar eens gaan kijken voordat we de koffers gingen halen. Pffff wat een butkamer!!!! Er stonden 2 bedden in een koelkastje en een kleine douche om de hoek. Waar moesten we onze koffers laten?? Daar was helemaal geen plek voor! We zijn terug gelopen en dit gemeld bij de receptie maar het antwoord was dat dit een standaardkamer was en die was nu eenmaal geboekt, toen we vroegen of we dan een andere kamer konden krijgen, bleek alles vol te zijn. Ik wilde hier echt niet slapen, de airco zat door de muur en er omheen zat gewoon een ruimte waar het ongedierte gewoon doorheen kon, de airco werkte niet en later bleek het licht voor de deur het ook niet doen en zouden we in het donker zitten, gezellig!! (not)

De paniek sloeg bij me in, zeker na die nare ervaring in de bergen en de tranen stroomden over mijn wangen, de dames van de receptie hadden het met me te doen en begrepen ons heel goed dat we boos waren. Ze gaven aan dat er een mevrouw aan zou komen die een bungalow had maar misschien wilde die wel naar een standaard kamer, we moesten even geduld hebben tot die bus aan zou komen. Uiteindelijk hebben we na een tijdje toch de koffers gehaald en in de kamer gezet en zijn even naar Trinidad gereden. We zaten beiden niet lekker in ons vel en waren erg teleurgesteld, de stad Trinidad viel ook al zo tegen, het is autovrij dus parkeren en verder lopen, er zijn geen gewone straten maar er liggen geplaveide rivierkeien, die behoorlijk moeilijk lopen. We werden om de 10 meter wel aangesproken dat men een goed restaurant wist, wij wilden helemaal niets, alleen maar met rust gelaten worden. We zijn na een klein uurtje weer terug gereden, ik vond het maar gribus wat daar rond liep. In het hotel werden we geroepen dat ze nog steeds met ons bezig waren en of we nog 20 minuten wilden wachten (ja wat moesten we anders?) Toen bleek dat de buitenverlichting niet werkte kregen we het advies van de onderhoudsman om te klagen en geld terug te vragen. John was het nu ook behoorlijk beu aan het worden en we zijn naar voren gelopen, gelijk werden we geroepen dat de mevrouw niet op was komen dagen en dat ze een bungalow voor ons hadden, ze had met de manager gesproken en we hoefden helemaal niets bij te betalen, ze hoopten dat dit alles goed maakte en dat was zeker het geval. Nu hebben we een grote kamer met 2 persoonbed, badkamer, zithoek en zelfs een eettafel en aanrecht, ook hebben we een goedwerkende airco. We moeten hier 2 nachten slapen dus het is goed, we hadden al contact gehad met de reisorganisatie en moesten morgenvroeg terug bellen voor eventuele overboeking maar dat is nu niet meer nodig.

Vanavond hebben we hier in restaurant gegeten, een speciaal menu voor 2 personen en het smaakte goed.

Wat hier overigens opvalt is dat er veel honden door het restaurant lopen (bah) ze schooien, ach het is niet voor niets een 2,5 ster, zegt denk ik genoeg want dit hebben we nog niet meegemaakt.

Morgenvroeg gaan we naar El Cubano (de watervallen) volgens mij wordt het goed weer want er staan genoeg sterren aan de hemel.

We kijken beide uit naar de laatste week, ff helemaal niets doen want het rijden is best vermoeiend, toch hebben we al heel veel gezien.

Wel jammer dat we hier weer geen internet hebben, we hopen in Santa Clara weer te hebben zodat we de verslagen weer kunnen plaatsen, jullie zullen wel denken…………

Ja dat is Cuba, je moet wat afwachten…………..

 

Foto’s